Δείτε στο:
https://atheo.gr/yliko/zp/pergoutexnis/index.html
Επανάληψη στο:
https://atheo.gr/yliko/gle/7.q/index.html
Α) Τα θηλυκά ουσιαστικά γράφονται
με -ια όταν:
τονίζονται στη λήγουσα (-ιά) ή στην
παραλήγουσα (-ία) και έχουν
καταχρηστικό δίφθογγο.
π.χ.:
γαρδένια, φωτιά, λεμονιά
προέρχονται από
ρήματα με κατάληξη -ώ και τονίζονται στη λήγουσα
(-ιά) ή στην παραλήγουσα
(-ία).
π.χ.: μιλώ → μιλιά
φιλώ → φιλία
αδικώ → αδικία
δημιουργώ → δημιουργία
προέρχονται από
επίθετα με κατάληξη -ύς, -εία, -ύ και τονίζονται
στη λήγουσα (-ιά).
π.χ.: βραδύς → βραδιά
προέρχονται από
επίθετα με κατάληξη -ος,-η,-ο και τονίζονται στην
λήγουσα (-ιά) ή στην
παραλήγουσα (-ία).
π.χ.: ελεύθερος → ελευθερία
παράξενος → παραξενιά
εξαιρείται: έφηβος → εφηβεία
εκφράζουν
επιστήμες, μαθήματα ή βαφτιστικά ονόματα και τοπωνύμια
που τονίζονται στην
παραλήγουσα (-ία).
π.χ.: Θεολογία, Γαλλία, Αναστασία.
εξαιρούνται: Βασιλεία, Ηλεία, Σητεία, Τροία
προέρχονται από
αρσενικά ουσιαστικά σε -της.
π.χ.: αθλητής → αθλήτρια
πωλητής → πωλήτρια
Β) Τα
θηλυκά ουσιαστικά γράφονται με -εια όταν:
προέρχονται από
ρήματα με κατάληξη -εύω.
π.χ.: δουλεύω → δουλειά
λατρεύω → λατρεία
προέρχονται από
ρήματα με κατάληξη -ώ και τονίζονται στην
προπαραλήγουσα.
π.χ.: βοηθώ → βοήθεια
καλλιεργώ → καλλιέργεια
προέρχονται από
επίθετα με κατάληξη -ύς,-εία,-ύ και τονίζονται στη
παραλήγουσα (-εία).
π.χ.: πλατύς → πλατεία
προέρχονται από
επίθετα με κατάληξη -ής,-ής,-ές.
π.χ.: συνεχής → συνέχεια
διαρκής → διάρκεια
εκφράζουν
βαφτιστικά ονόματα και τοπωνύμια που τονίζονται στην
προπαραλήγουσα.
π.χ.: Θάλεια, Ευρύκλεια, Αλεξάνδρεια
εξαιρείται: Ερέτρια
Εξάσκηση :
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/askisis%20nea/orth.ous.thi3.htm